De lijst van stoffen die gevaarlijk kunnen zijn voor je huisdier is lang. Vooral honden, die minder kieskeurig zijn in wat ze opeten, komen regelmatig bij de dierenarts terecht omdat ze iets hebben opgegeten wat schadelijk voor ze is. Het kan voor komen dat je als eigenaar niet gezien hebt wat je dier precies heeft opgegeten of dat je niet weet of het daadwerkelijk slecht voor hem was wat hij heeft binnengekregen. In dat geval is het goed dat je weet hoe je een vergiftiging herkent en hoe je dan het beste kunt handelen.
Symptomen van vergiftiging
Welke klachten je dier precies heeft is afhankelijk van wat het heeft binnen gekregen en in welke hoeveelheid. Een vergiftiging kan ontstaan doordat je dier iets binnenkrijgt, heeft aangeraakt of heeft ingeademd. Symptomen die kunnen duiden op een vergiftiging zijn;
- Braken
- Diarree
- Moeite met ademhalen
- Hoesten
- Onrustig of ander afwijkend gedrag
- Versnelde hartslag
- Veel drinken en veel plassen
- Veel kwijlen of schuimbekken
- Sloomheid
- Evenwichtsverlies
- Spierkrampen
- Bloedingen
Veel voorkomende vergiftigingen
De lijst van stoffen die slecht of giftig zijn voor dieren is lang, maar er zijn een aantal stoffen die vaker een rol spelen bij huisdieren vergiftigingen.
Giftige voedingsmiddelen
Vooral voedingsmiddelen liggen voor dieren vaak voor het grijpen en kunnen daardoor voor een vergiftiging zorgen. Je kunt daarbij denken aan; chocolade, druiven (ook rozijnen!), ui-achtigen zoals uien, prei, bieslook en knoflook, voedingsmiddelen met de zoetstof xylitol en macadamianoten.
Medicijnen en gifstoffen
Naast voedingsmiddelen komt het ook voor dat een huisdier een vergiftiging oploopt doordat het medicijnen zoals pijnstillers of ontstekingsremmers binnenkrijgt. Ook bestrijdingsmiddelen zoals ratten- muizen- en slakkengif zijn bekende boosdoeners. Daarnaast moet je ook opletten met stoffen zoals antivries en koelvloeistof. Vooral honden vinden dit lekker ruiken en zullen dit opdrinken als ze de kans krijgen, maar dieren kunnen het ook binnenkrijgen als je het morst en ze er doorheen lopen en vervolgens hun poten likken.
Natuurlijke gifstoffen
Ook natuurlijke stoffen kunnen de veroorzaker van een vergiftiging zijn. Denk hierbij aan paddenstoelen en planten zoals de monstera en aloe vera. Maar ook de kerstroos, prunus, taxus en verschillende hortensia soorten kunnen schadelijk zijn voor je huisdier. Bloembollen en de bloemen van de tulp, narcis, krokus en amaryllis zijn ook giftig voor je hond of kat, en voor je kat geldt dat ook de lelie een gevaar vormt voor vergiftiging. Wat veel mensen niet weten is dat ook zout en zout water ernstige gezondheidsschade kan opleveren.
We hebben hier de meest voorkomende (natuurlijke) giftige stoffen genoemd, maar deze opsomming is verre van volledig. Twijfel je of iets in de leefomgeving van je dier kwaad kan dan is het altijd verstandig om dit eens online uit te zoeken.
Wel of niet laten braken bij vermoeden vergiftiging?
In sommige gevallen kan het laten braken van je hond of kat de zaken juist verergeren. Sommige mensen denken hun dier te helpen door het te laten overgeven door zout of zout water te geven, terwijl zout juist zelf voor een vergiftiging en ernstige gezondheidsproblemen kan zorgen. Doe dit dus niet maar neem contact op met de dierenarts.
Wanneer moet je de dierenarts inschakelen?
Als je het vermoeden hebt dat je huisdier een vergiftiging heeft opgelopen, door iets op te eten, in te ademen of aan te raken is het belangrijk om zo snel mogelijk contact op te nemen met de dierenarts. Daarbij is het belangrijk dat je de dierenarts zoveel mogelijk informatie kunt geven. Zo wil de dierenarts natuurlijk graag weten wat je huisdier heeft binnengekregen (of aangeraakt of ingeademd). Zorg er daarom voor dat je eventuele informatie zoals een verpakking van het product altijd meeneemt. Ook wil de dierenarts weten wanneer dit gebeurd is, om welke hoeveelheid het gaat en wat het gewicht en de leeftijd van je huisdier is. Uiteraard wil de dierenarts dan ook weten wat je merkt aan je huisdieren, welke symptomen je herkent. De dierenarts kan je adviseren wat je het beste kunt doen om eerste hulp te bieden voor je (eventueel) naar de praktijk toe komt. Bij een vergiftiging is het belangrijk om snel te handelen en je huisdier de juiste hulp te geven om de schade zoveel mogelijk te beperken.
Hoe wordt de diagnose vergiftiging gesteld?
De dierenarts zal kijken naar de symptomen en luisteren naar het verhaal van de eigenaar. Vaak wordt op basis daarvan een diagnose gesteld. Als er geen sprake is van direct gevaar kan er door middel van een bloedonderzoek gekeken worden of er afwijkingen zijn waarop gehandeld moet worden.
Hoe ziet de behandeling bij vergiftiging eruit?
Hoe de behandeling bij vergiftiging eruit ziet is volledig afhankelijk van de giftige stof die de vergiftiging veroorzaakt. In veel gevallen is er geen tegengif beschikbaar om de vergiftiging te bestrijden en zullen slechts de symptomen behandeld worden. Je huisdier wordt zo goed mogelijk geholpen en comfortabel gemaakt, voor zover mogelijk.
Hoe kun je vergiftiging voorkomen?
Je zou zeggen dat dieren instinctief weten wat ze wel en niet moeten eten. Toch is dat niet het geval waardoor het soms bijna niet te voorkomen is dat een dier een vergiftiging oploopt. Toch zijn er wel een aantal dingen die je kunt doen om zulke ongelukken te voorkomen. In de thuissituatie zijn het vaak medicijnen en chemicaliën die voor een vergiftiging zorgen. Door ervoor te zorgen dat deze stoffen achter slot en grendel zitten waar je dieren er niet bij kunnen komen kun je al veel ellende voorkomen. Gebruik je deze stoffen laat ze dan nooit onbeheerd achter.
Zorg er bovendien voor dat je je inleest en weet welke voedingsmiddelen giftig zijn voor jouw huisdier. Haal deze voedingsmiddelen niet in huis, of serveer ze op zo’n manier dat je dier er niet bij kan, ook als je de ruimte even verlaat. Maar veel dieren lopen ook vergiftigingen buitenshuis op. Wees daarom ook alert als je bij anderen bent en vooral wanneer je met je hond buiten loopt. Honden zijn nieuwsgierig en hebben snel de neiging om dingen van straat op te eten of er aan te likken. Probeer dat altijd te voorkomen. Dat geldt niet alleen voor een stedelijke omgeving, maar ook voor de natuur.