Wanneer er bij de hond een bobbel op of onder de huid wordt aangetroffen, is het belangrijk om die na te laten kijken door de dierenarts. In sommige gevallen kan dat duiden op een tumor. Tumoren kunnen steeds vaker goed worden behandeld. Dat hangt niet alleen van een duidelijke diagnose af, maar ook van het op tijd de tumor ontdekken. Het is daarom belangrijk nooit te wachten met het dierenartsbezoek.
Wat is een tumor?
Een tumor is een kluwen cellen die op een bepaalde plaats groeit. Het gaat om een ongewone groei. De cellen kunnen zich snel vermenigvuldigen, maar de groei kan ook heel langzaam gaan. Blijft die groei beperkt en groeit het niet naar andere plekken in het lichaam, dan is het een goedaardige tumor. Een goedaardige tumor zit vaak ingekapseld, maar kan in sommige problemen wel voor problemen zorgen als deze bijvoorbeeld op een bepaald orgaan of op weefsel drukt. Groeit de tumor door in ander weefsel of organen dan is er sprake van een kwaadaardige tumor. Sommige van deze tumoren groeien snel, andere langzaam. Ook kan er sprake zijn van uitzaaiingen naar andere plekken in het lichaam.
Wat is de oorzaak van een tumor?
De oorzaak van een tumor is vaak lastig te achterhalen. Sommige afwijkingen zijn genetisch bepaald, een tumor kan hormoongevoelig zijn of het gevolg zijn van bepaalde virusinfecties.
Welke tumoren komen bij honden voor?
Tumoren die regelmatig bij honden voorkomen zijn onder andere een knobbel op de buik (en eventueel bloed uit een tepel) bij teefjes wat kan duiden op een melkkliertumor. Bij reuen komen testikeltumoren voor, eventueel te herkennen aan een verandering in de grootte van een van de testikels. Ook tumoren rond de anus komen voor. Soms worden er (vaak onschuldige) tumoren op de kop en op de tenen gezien. Grote hondenrassen kunnen gevoelig zijn voor kwaadaardige bottumoren en golden retrievers en labradors zijn vatbaar voor huidtumoren (mastocytomen).
Hoe is een tumor te herkennen?
Een tumor is te herkennen aan een onderhuidse bobbel, maar niet alle tumoren laten zich gemakkelijk zien of voelen. Zeker niet als ze dieper in het lijf zitten. Dan duidt een algehele slechte conditie van de hond en andere kenmerken mogelijk op een tumor zoals niet goed eten, ineens afvallen, diarree, overgeven, bloedverlies, slechter bewegen, ademhalingsmoeilijkheden, epileptische aanvallen of een verandering in gedrag.
Soms is een tumor voelbaar, maar ook een bloedtest en urinetest kunnen de aanwezigheid van een tumor aantonen. Het wordt eerst uitgesloten dat het om een vetbult of een abces gaat. In de meeste gevallen zijn ook onder andere een echo, foto’s, CT- of MRI-scan nodig. Lijkt er sprake van een tumor dan wordt er ook wel weefselonderzoek gedaan om te achterhalen om wat voor een soort tumor het gaat.
Wat is er aan een tumor te doen?
Op basis van deze onderzoeken wordt een behandelplan bepaald. Dat kan een operatie zijn, maar ook chemotherapie, bestraling en/of medicatie die de celdeling remt. Soms kan de tumor worden verwijderd en de hond genezen, soms bestaat de behandeling uit het onder controle houden van de tumor(groei). Er wordt altijd gekozen voor een behandeling die de kwaliteit van leven op een goed niveau houdt. Pijn moet worden voorkomen en de hond moet een plezierig dagelijks leven kunnen leiden.