Ieder hondenras heeft zijn eigen kenmerken en zo zijn ook de oren heel verschillend. Een Bassethond, Beagle, Cocker Spaniël en Weimaraner hebben grote lange oren, een Chihuahua of Scheepdog relatief kleine. De ene hond heeft veel haar bij zijn oren, de ander nauwelijks. Dat vraagt om kennis van hoe de oren anatomisch in elkaar zitten en welke aandoeningen zich voor kunnen doen. Ga niet zelf dokteren als er oorproblemen zijn. Ga in dit geval altijd met de hond naar de dierenarts.
Ga in ieder geval niet aan of in oren zitten als dat niet nodig is. In principe hoef je niet iets aan de oren te doen, tenzij er zich klachten voordoen en dan ook alleen op aanraden van een dierenarts. Soms wordt er vermeld dat je tijdig losse haren weg moet halen, maar wij raden dat af. Haren weghalen betekent dat de haren weggetrokken worden. Dat is pijnlijk en gebeurt alleen onder narcose als het echt nodig is.
Zo houd je de oren van de hond goed schoon
Een hond went het beste aan het schoonhouden van zijn oren als je daar al jong mee begint. Probeer het spelenderwijs te doen door af en toe zijn oren te masseren en aan te raken. Zo kun je de oren van de hond regelmatig controleren. Vooral bij honden met lange en harige oren, en honden die graag zwemmen, is het goed om dat wekelijks te doen. Oefen het dus al vanaf jonge leeftijd. Mocht er zich ooit een oorontsteking voordoen, wat vaak erg pijnlijk is, dan kun je thuis gemakkelijk een behandeling toepassen als de hond gewend is dat er aan zijn oren wordt gezeten. Het kan traumatisch zijn als de hond het niet gewend is.
Het is goed om te weten dat je nooit zomaar oren moet gaan druppelen, ook al wordt er reclame gemaakt voor preventieve oordruppels. Laat de oren met rust en behandel alleen als een dierenarts dat aanraadt.
Symptomen dat er iets niet in orde is
Behalve haren bij de oren, kun je vaak niet zo snel met het blote oog zien of er iets met de oren aan de hand is. Er is wel een aantal symptomen zoals: rode en warme oren, stinkende oren, en viezigheid bij en in de oren. Soms schudt de hond regelmatig met zijn kop, houdt hij zijn kop schuin of krabt hij bij zijn oren. Als de hond steeds schudt met zijn oren, kan daardoor zelfs een bloedoor ontstaan, waarbij de oorschelp door een bloeding verdikt is.
Waar kunnen deze symptomen op duiden?
Oorontsteking
Bacteriën kunnen een infectie van de oren veroorzaken. Sommige hondenrassen zijn daar extra gevoelig voor. Honden die graag zwemmen zijn kwetsbaar als het gaat om oorontstekingen. Dan kan er immers gemakkelijk water en vuil in de oren komen. Een oorontsteking kun je maar beter zo vroeg mogelijk constateren om er iets aan te kunnen doen. Als bacteriën een infectie veroorzaken is dat bij oorontsteking vaak ten gevolge van een allergie. Ook grasaren in het oor of vuil kunnen een ontsteking veroorzaken. Een grasaar wordt ook wel een kruiper genoemd. Het is een harde pluim die zich steeds dieper het oor in kan werken waardoor de hond flink met zijn oren zal gaan wapperen. Een ontsteking kan ook ontstaan door een verstoring in de afschilfering van de huid, wat seborrhoe wordt genoemd (Basset honden zijn hier extra gevoelig voor).
Behandelingen
Vaak blijft het bij een ontsteking van de buitenste gehoorgang die behandeld kan worden met zalf of druppels, maar het kan ook het middenoor betreffen, waardoor er soms antibiotica wordt voorgeschreven. Is er sprake van een ontsteking vanwege een grasaar, dan moet die aar veelal onder narcose worden weggehaald.
Oormijt
Oormijt wordt veroorzaakt door een parasiet die leeft op de dode huidcellen en oorsmeer in de oren van de hond. De vrouwtjes leggen eitjes in het oor, die na drie weken uitkomen en ook drie weken blijven leven. Als je er niets aan doet, breidt het zich steeds verder uit. Oormijt zorgt voor veel jeuk. Soms stinken de oren en tref je veel bruin oorsmeer. Dat doet veel mensen aan een ooronsteking denken, maar het kan net zo goed oormijt zijn. Oormijt is namelijk met het blote oog niet te zien. Oormijt is overigens onder dieren besmettelijk.
Behandelingen
De oren schoonmaken kan met reinigende oordruppels. Dit doodt onder meer de oormijt en lost oorsmeer op. Controleer overigens ook even de andere huisdieren. Ook de andere hond (en) of de kat(ten) kunnen oormijt hebben.
Ooraandoeningen? Laat de dierenarts een diagnose stellen
We herhalen het nog maar eens. Het is belangrijk om bij oorproblemen altijd een dierenarts een diagnose te laten stellen. Alleen op die manier is een gerichte behandeling mogelijk. Een oormijt behandeling is namelijk heel anders dan een oorontsteking. Daarnaast zijn de ontstekingen ook nog eens onderling op verschillende manieren te behandelen. Het mag duidelijk zijn dat er geen diagnose via de telefoon kan worden gegeven om vervolgens een medicijn op te kunnen halen. Kom altijd met de hond naar de praktijk als hij last van de oren heeft.